Here are a few more stanzas in my ongoing project examining the verses of Hávamál, the medieval Norse gnomic verses of wisdom and advice, copied down in Iceland centuries ago.
31. Fróðr þykkisk, sá er flótta tekr, gestr at gest hæðinn; veit-a görla, sá er of verði glissir, þótt hann með grömum glami.
Ósnotr maðr, er með aldir kemr, þat er bazt, at hann þegi; engi þat veit, at hann ekki kann, nema hann mæli til margt; veit-a maðr, hinn er vettki veit, þótt hann mæli til margt.
23. Ósviðr maðr vakir um allar nætr ok hyggr at hvívetna; þá er móðr, er at morgni kemr, allt er víl sem var.
The unreasonable man wakes all the night, and ponders over every thing. Thus it is for the man, who when morning comes, finds all will seem just as wretched.
Here's the latest round of translations and commentary from my ongoing examination of the gnomic verses of Hávamál, the Sayings of the High One. While many of the verses deal with the magic of the Norse, many of the lines simply offer sage advice on best behaviour, especially when one travels.
19. Haldi-t maðr á keri, drekki þó at hófi mjöð, mæli þarft eða þegi, ókynnis þess vár þik engi maðr, at þú gangir snemma at sofa.
20. Gráðugr halr, nema geðs viti, etr sér aldrtrega; oft fær hlægis, er með horskum kemr, manni heimskum magi.
21. Hjarðir þat vitu, nær þær heim skulu, ok ganga þá af grasi; en ósviðr maðr kann ævagi síns of mál maga.
22. Vesall maðr ok illa skapi hlær at hvívetna; hittki hann veit, er hann vita þyrfti, at hann er-a vamma vanr.
More in this continuing series on the poem of gnomic wisdom from Old Norse: this entry focuses on courage and wisdom as well as how travel broadens the mind.
15. Þagalt ok hugalt skyli þjóðans barn ok vígdjarft vera; glaðr ok reifr skyli gumna hverr, unz sinn bíðr bana.
16. Ósnjallr maðr hyggsk munu ey lifa, ef hann við víg varask; en elli gefr hánum engi frið, þótt hánum geirar gefi.
17. Kópir afglapi er til kynnis kemr, þylsk hann um eða þrumir; allt er senn, ef hann sylg of getr, uppi er þá geð guma.
18. Sá einn veit er víða ratar ok hefr fjölð of farit, hverju geði stýrir gumna hverr, sá er vitandi er vits.
5. Vits er þörf, þeim er víða ratar; dælt er heima hvat; at augabragði verðr, sá er ekki kann ok með snotrum sitr.
6. At hyggjandi sinni skylit maðr hræsinn vera, heldr gætinn at geði; þá er horskr ok þögull kemr heimisgarða til, sjaldan verðr víti vörum, því at óbrigðra vin fær maðr aldregi en mannvit mikit.
7. Inn vari gestr, er til verðar kemr, þunnu hljóði þegir, eyrum hlýðir, en augum skoðar; svá nýsisk fróðra hverr fyrir.
8. Hinn er sæll, er sér of getr lof ok líknstafi; ódælla er við þat, er maðr eiga skal annars brjóstum í.
9. Sá er sæll, er sjalfr of á lof ok vit, meðan lifir; því at ill ráð hefr maðr oft þegit annars brjóstum ór.
Erin Lale
Fellow faculty at Harvard Divinity School posted an open letter to Wolpe in response to his article. It's available on this page, below the call for p...
Erin Lale
Here's another response. The Wild Hunt has a roundup of numerous responses on its site, but it carried this one as a separate article. It is an accoun...
Erin Lale
Here's another response. This one is by a scholar of paganism. It's unfortunately a Facebook post so this link goes to Facebook. She posted the text o...
Erin Lale
Here's another link to a pagan response to the Atlantic article. I would have included this one in my story too if I had seen it before I published it...
Janet Boyer
I love the idea of green burials! I first heard of Recompose right before it launched. I wish there were more here on the East Coast; that's how I'd l...