Hávamál
5.
Vits er þörf,
þeim er víða ratar;
dælt er heima hvat;
at augabragði verðr,
sá er ekki kann
ok með snotrum sitr.
6.
At hyggjandi sinni
skylit maðr hræsinn vera,
heldr gætinn at geði;
þá er horskr ok þögull
kemr heimisgarða til,
sjaldan verðr víti vörum,
því at óbrigðra vin
fær maðr aldregi
en mannvit mikit.
7.
Inn vari gestr,
er til verðar kemr,
þunnu hljóði þegir,
eyrum hlýðir,
en augum skoðar;
svá nýsisk fróðra hverr fyrir.
8.
Hinn er sæll,
er sér of getr
lof ok líknstafi;
ódælla er við þat,
er maðr eiga skal
annars brjóstum í.
9.
Sá er sæll,
er sjalfr of á
lof ok vit, meðan lifir;
því at ill ráð
hefr maðr oft þegit
annars brjóstum ór.
Recent Comments
-
Show all comments
-
Thanks for this, my friend. Beautiful, lyrical. Will it become a book, do you think? As I'm reading it, it feels like the I Chin -
Thank you, my friend. I suspect it will in some form. Because you know I need one more book project! -
Very beautifully written. Thank you for sharing! -
Thank you, Anita! I'm really enjoying this project.
